อายุ 21 ปี ฉีดยาคุมกำเนิดอยู่ จะทำให้มีลูกยากไหม แล้วระหว่างการฉีดยาคุมกับฝังยาคุม อันไหนดีกว่า

 สวัสดีค่ะ คุณ Mayyo,

                    ยาฉีดคุมกำเนิด มีทั้งชนิดที่คุมได้ 1 เดือนและ 3 เดือน มีประสิทธิภาพในการป้องกันการตั้งครรภ์เท่าๆ กัน คือป้องกันการตั้งครรภ์ได้มากกว่า 99% หรือมีโอกาสตั้งครรภ์ประมาณ 0.2% 

                    โดยยาฉีดชนิดที่ฉีดทุก 1 เดือน เป็นยาฉีดชนิดฮอร์โมนชนิดฮอร์โมนรวม ซึ่งจะคล้ายกับยาเม็ดคุมกำเนิด โดยจะทำให้มีประจำเดือนมาทุกเดือน และหากต้องการที่จะตั้งครรภ์ เมื่อหยุดฉีดยา ก็สามารถตั้งครรภ์ได้ในเวลาไม่นาน ไม่ได้ทำให้เกิดภาวะมีบุตรยากแต่อย่างใด 

                      ส่วนยาฉีดชนิดที่ฉีดทุก 3 เดือน เป็นยาฉีดชนิดฮอร์โมนชนิดฮอร์โมนเดี่ยว มักจะทำให้มีเลือดออกกะปริดกะปรอยในช่วงแรก หลังจากนั้น ประจำเดือนมักจะขาดหายไป เพราะยาฉีดจะไปมีผลให้เยื่อบุโพรงมดลูกฝ่อบางลง และหากต้องการที่จะตั้งครรภ์ เมื่อหยุดฉีดยา อาจต้องรอเวลาเป็นเดือนหรือหลายเดือน จึงจะตั้งครรภ์ได้ แต่ไม่ได้ทำให้เกิดภาวะมีบุตรยากเช่นกัน

                     ส่วนยาฝังคุมกำเนิด มีทั้งชนิดที่คุมได้ 3 ปีและ 5 ปี ซึ่งถือเป็นการคุมกำเนิดในระยะยาว ดังนั้น หากไม่ต้องการที่จะตั้งครรภ์ในช่วงระยะเวลา 3-5 ปี อาจเลือกคุมกำเนิดด้วยวิธีนี้ ซึ่งถือว่ามีประสิทธิภาพดีมาก โดยสามารถช่วยป้องกันการตั้งครรภ์ได้มากกว่า 99% หรือมีโอกาสตั้งครรภ์เพียง 0.05% นอกจากนี้ ยังไม่ต้องเสียเวลาในการไปหาหมอเพื่อฉีดยาตามกำหนดนัด และเมื่อถอดยาฝังคุมกำเนิดออก ก็จะสามารถตั้งครรภ์ได้ภายใน 1-3 เดือน

                    สำหรับผลข้างเคียง ที่พบบ่อยคือ การมีเลือดออกกะปริดกะปรอย หรือทำให้มีเลือดประจำเดือนมาบ่อย มาปริมาณมาก หรือเลือดออกติดต่อกันนาน หรืออาจทำให้ประจำเดือนขาดหายไปก็ได้       

                     ดังนั้น ขึ้นอยู่กับว่าต้องการที่จะตั้งครรภ์ในอนาคตอันใกล้หรือไม่ หากไม่ต้องการที่จะตั้งครรภ์ในช่วง 3-5 ปีหลังจากนี้ ก็อาจเลือกวิธีฝังยาคุมกำเนิด แต่หากวางแผนว่าอยากจะมีลูกในช่วงเวลาไม่เกิน 3 ปี ก็ควรเลือกวิธีฉีดยาคุมกำเนิด 

                    แต่ไม่ว่าจะเลือกวิธีคุมกำเนิดแบบใด ต้องไม่มีข้อห้ามในการใช้ยาฮอร์โมน ซึ่งโดยรวม ได้แก่มี ประจำเดือนผิดปกติหรือเลือดออกผิดปกติอยู่ก่อน มีโรคการแข็งตัวของเลือดผิดปกติ มีภาวะหลอดเลือดมีลิ่มเลือด เป็นโรคตับเรื้อรัง เป็นหรือเคยเป็นมะเร็งเต้านม มะเร็งรังไข่ มีความดันโลหิตสูงที่ควบคุมไม่ได้ มีอาการปวดศีรษะไมเกรนรุนแรง โรคกระดูกพรุน เป็นต้น