ถามแพทย์

  • รู้สึกเหนื่อยใจง่าย ไม่มีความอดทน ควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ความจำสั้นลง ความสัมพันธ์กับคนอื่นแย่ลง เป็นมากในปีนี้ เป็นโรคอะไร

  •  Kit Katt
    สมาชิก

    ผมชื่อ ดิด นะครับ คือ อาการของผมเริ่มเป็นประมาณ 3 ปี เริ่มหนักในช่วงประมาณ 1 ปีที่ผ่านมาคือผมตอนเช้าพอตื่นมารู้สึกขาดแรงจูงใจในการไปทำงาน ไปทำกิจกรรมต่างๆ แต่ผมก็พยายามจะออกไปทำอะไรใหม่ๆไปเจอคนแปลกหน้าซึ้งมันก็ดีขึ้น แต่ก็ไม่นานครับก็กลับมาเป็นอีก 

    อาการทางจิตใจ: รู้เหนื่อยใจง่าย ไม่ค่อยมีความอดทน ควบคุมอารมณ์ตนเองไม่ค่อยได้ 

    อาการทางกายภาพ: ง่วงนอนง่าย ความจำสั้นลง จำอะไรไม่ค่อยได้ ไม่ค่อยมีสติ มึนๆตื้อๆที่หัวเวลาพยายามนึกอะไร การสื่อสารกับคนอื่นๆแย่ลง การเรียบเรียงคำพูดแย่ลง ความสัมพันธ์กับคนอื่นแย่ลง

    เมื่อก่อนผมไม่เคยเป็นแบบนี้เลยครับ ร่าเริง สมองสดใส คิดหรือจำอะไรได้ดี มีความคิดสร้างสรรค์ เฮฮา 

    ทั้งที่ผมรู้และพยายามก็ไขไปเรื่อยๆแต่จิตใจกลับไม่ค่อยดีขึ้นเท่าไหร่

    แต่ผมสังเกตได้อย่างหนึ่งคือ ผมเป็นคนสายตาสั้นประมาณ100 เมื่อผมไม่ได้ใส่แว่นผมรู้สึกแย่ได้ง่ายกว่าเป็นที่ผมใส่แว่นครับ ประมาณว่าพอมองอะไรชัดขึ้นจิตใจก็นิ่งขึ้นแต่ก็ไม่ได้มากอะไร 

    ขอบคุณหมอล่วงหน้าครับ

    Kit Katt  พญ.นรมน
    แพทย์

    สวัสดีค่ะคุณ Kit Katt

    จากอาการดังกล่าวมา อาจเข้าได้กับภาวะซึมเศร้า โรคซึมเศร้า หรือความผิดปกติทางอารมณ์

    ภาวะซึมเศร้าคือการที่มีความรู้สึกเศร้า เครียดจากเรื่องต่างๆในชีวิตไม่ว่าจะเป็นจากเรื่องส่วนตัว เรื่องในครอบครัว หรือการทำงาน ทำให้มีความรู้สึกไม่อยากจะทำอะไร ทำอะไรที่เคยทำก็ไม่มีความสุข ไม่อยากเข้าสังคม  ซึ่งภาวะซึมเศร้าจริงๆแล้วเป็นภาวะที่เกิดได้กับคนทั่วไปในสภาวะที่ต้องเผชิญกับความเครียด ความกดดัน แต่ในคนทั่วไปจะค่อยๆดีขึ้นเองเมื่อเวลาผ่านไป

    แต่หากภาวะซึมเศร้ามีอาการตลอดเวลาติดต่อกันเกิน 2 อาทิตย์ อาจจัดว่าเป็นโรคซึมเศร้า โดยอาจมีความคิดอยากฆ่าตัวตาย มีอาการเบื่ออาหาร หรือในบางรายก็จะไปรับประทานทานอาหารมากขึ้น น้ำหนักเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว นอนน้อยหรือนอนมากกว่าปกติ และเก็บตัวมากจนไม่ออกไปทำงาน ไม่ออกไปเข้าสังคม อันนี้จะจัดว่าเป็นโรค 

    แนะนำพบจิตแพทย์เพื่อประเมินภาวะทางจิตเบื้องต้น หากแพทย์พบว่ามีโรคซึมเศร้าจริงอาจจ่ายยาต้านเศร้าร่วมกับทำจิตบำบัดค่ะ โรคซึมเศร้าเป็นโรคที่สามารถควบคุมได้ค่ะ

    การดูแลตัวเองเบื้องต้น พยายามหากิจกรรมที่ชอบทำเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากเรื่องเศร้า พูดคุยกับเพื่อนหรือคนในครอบครัวที่เราไว้ใจได้เพื่อระบายความทุกข์ ไม่เก็บตัวอยู่คนเดียวนานจนเกินไป