อยากรู้ว่าตัวเองป่วยหรือเปล่า อยู่ก็โมโห บางทีก็อยากร้องไห้ ไม่รู้ว่าอะไรจริง อะไรไม่จริง

คือตัวเรามีความรู้สึกว่าตัวเองโมโห,หงุดหงิดง่ายมากๆ และเวลาที่หงุดหงิดชอบร้องไห้ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือใหญ่ และเวลาที่โดนด่าหรือใครทำอะไรให้ไม่พอใจเราชอบทำร้ายตัวเองด้วยการชกเข้าที่กำแพงบ้าน ตอนนั้นเราไม่รู้สึกว่าเจ็บหรืออะไรเลย พอชกเราก็วิ่งเข้าห้องหรือไม่ก็ห้องน้ำเพื่อไปสงบสติอารมณ์ตัวเองทั้งยังร้องไห้อย่างกับคนบ้า มีบางครั้งที่พอทำงานบ้านไม่ว่าจะหนักหรือเบาบางครั้งก็หงุดหงิดตลอด รู้สึกไม่พอใจ เเล้วยิ่งเวลาเราขับรถเรามักตั้งคำถามกับตัวเองว่าถ้าหากขับรถเร็วๆแล้วเบรคทีเดียวให้รถล้มเราจะเจ็บไหม ? เราจะตายหรือเปล่า ? ณ วินาทีนั้นเราไม่มีความรู้สึกว่าไม่ดีนะมันต้องเจ็บแน่ๆ เราไม่มีเรามีความคิดแค่ว่าอยากลองทำ แต่ก็นั่นแหละค่ะเราหยุดความคิดนั้นได้ แต่ความคิดนี้มันมาตลอดเวลาที่เราขับรถ และอีกเรื่องเวลาที่เราเห็นพ่อแม่หรือใครทะเลาะกันเราชอบยิ้มและหัวเราะเหมือนคนบ้าที่ขาดสติ และบางทีก็หัวเราะกับอะไรไม่รู้อยู่ๆก็หัวเราะ อยู่ๆก็ชอบนั่งคิดเรื่องเก่าๆแล้วร้องไห้ และบางทีเราก็รู้สึกว่าตัวเองจำอะไรไม่ค่อยได้ รู้สึกเสพติดอะไรที่มันบั่นทอนจิตใจมากขึ้น ชอบดูหนัง,ละคร,ซีรีย์ แนวดราม่า โหดๆ ดิบเถื่อนมากขึ้น คนอื่นดูเขาน่ากลัวแต่เวลาเราดูเรากลับชอบ และบางทีเราก็ชอบจินตนาการเรื่องที่ทำให้บั่นทอนจิตใจ และบางทีสมองเราก็ชอบคิดเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้น จนบางครั้งเราก็สับสนว่าอันไหนเรื่องจริงอันไหนภาพลวง...