มีอาการรู้สึกโดดเดี่ยว เหนื่อย ไม่อยากคุยกับใคร เก็บตัวมากขึ้น เสียใจและผิดหวังกับตัวเอง เป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า

หนูไม่ทราบว่าหนูเป็นอะไรรึป่าวหรือว่าหนูหนูกังวลไปเอง บางทีหนูรู้สึกดาวน์จนไม่อยากทำไรอยู่บ่อยๆ ร้องไห้กับเรื่องเล็กน้อยที่บางทีคนอื่นเห็นว่ามันไม่มีไรพ่อเเม่หนูบอกว่าหนูเป็นคนไม่เอาใคร ไม่เข้าสะงคมเเต่ก็คงจริงเเหละค่ะหนูรู้สึกหนูเบื่อกับการเข้าสังคมมาสักพักเเล้วมันเหนื่อยมากเลยค่ะเวลาหนูคุยกับใครก็กลัวเขาอึดอัด หนูไม่อยากไปโรงเรียนเลยค่ะหนูรู้สึกโดดเดี่ยวมากเมื่อไปโรงเรียนหนูทำไรก็รู้สึกว่ามีคนคอยจับจ้องหรือไม่ชอบตลอด หนูพยายามเข้ากับเพื่อนเเล้วค่ะเเต่หนูก็เหนื่อยมากจนไม่อยากทำไรเลยรู้สึกไม่มีใครอยากคุยกับเราถ้าไม่มีเราคงจะดีกว่าหนูไม่สามารถชวนเพื่อนคุยสนุกๆได้เลยค่ะบางทีหนูก็ตีตัวออกห่าง มีช่วงนึงหนูร้องไห้เกือบทุกคืนเลยค่ะทั้งๆที่ไม่อยากร้องเเต่มันเครียดมากเลยค่ะ บางทีหนูงี่เง่าพ่อจนเเม่ก็บอกหนูว่าทำตัวเเบบนี้ไงเลยไม่มีใครชอบเลยไม่มีเพื่อน บอกว่าหนูเอาเเต่ใจหนูรู้สึกเเย่มากๆเลยเหมือนหนูทำให้เขาลำบากเป็ภาระพ่อเเม่ พ่อเเม่คงเห็นหนูร้องไห้จนชินเเละเบื่อเเล้วเค้าคงไม่คิดว่าเราจะเสียใจขนาดนั้นหรอกกับสิ่งที่เขาพูดมา จรบางทีเวลาหนูร้องไห้หรือไม่พอใจหรือเสียใจโกรธไรก็ตามหนูจะทำร้ายตัวเองด้วยการกรีดข้อมือค่ะหนูทำมา3รอบ เเต่บางทีหนูก็ทุบกำเเพง เเลเวหนูอยากนอนหลับเเล้วหายไปเลยค่ะ เหมือนไม่มีคนอยากรับฟังเราจริงๆ มีเเต่ถามว่าเป็นไรบอกให้สู้หรือพยายามทั้งๆที่เราก็พยายามเเล้วเเต่มันไม่ได้ เเล้วเขาก็จะบอกว่าเขาก็เศร้าเขายังผ่านมาได้ เเต่หนูไม่เเน่ใจค่ะหนูก็ยังคิดว่าหนูไม่น่าเป็นไรคนอื่นคงเคยคิดเเบบเรา