อยู่ม.5 มีอารมณ์แปรปรวน หงุดหงิดง่าย ไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม ทำร้ายตนเองแบบไม่มีเหตุผล เป็นอาการอะไร

สวัสดีค่ะ ตอนนี้หนูรู้สึกว่าตัวเองอารมณ์แปรปรวนมาก หงุดหงิดง่ายด้วย เจออะไรนิดหน่อยก็ร้องไห้ง่ายไปหมด นึกถึงแต่อะไรเศร้าๆ คำพูดของทุกคนถ้าเป็นเมื่อก่อนหนูคงไม่อะไรเท่าไหร่ แต่เดี๋ยวนี้แม้เป็นคำพูดที่ดูปกติ แต่หนูรู้สึกว่าคำพูดพวกนั้นมันทำร้ายจิตใจหนูยังไงไม่รู้ บางทีนั่งมองออกไปนอกหน้าต่างเห็นภูเขาไกลๆ หนูอยากจะไปอยู่บนนั้น อยากหนีทุกอย่าง หนูคิดว่าหนูเกิดมาทำไม เป็นภาระ ไม่มีอะไรดีเลย ไม่มีค่า เหมือนแค่อยู่ไปวันๆเท่านั้น รู้สึกน้อยใจ ท้อ เหนื่อยกับทุกอย่าง หนูมีความคิดอยากฆ่าตัวตายค่ะ แต่ก็แค่คิดนะคะ หนูกลัวเจ็บ... แต่ว่าหนูเอากรรไกรมากรีดๆตัวเองอยู่ ก็เป็นแผลแค่นิดหน่อย กรีดวันละครั้ง สองครั้ง ไม่รู้กรีดทำไมเหมือนกัน มันแค่อยากกรีด หนูรู้สึกใช้ชีวิตแทบไม่มีความสุขเลยค่ะ สมองว่างเมื่อไหร่คิดแต่อะไรเศร้าๆตลอด มีช่วงที่มีความสุขบ้างค่ะ แต่น้อยกว่าเมื่อก่อนมาก ปกติหนูความจำไม่ดีอยู่แล้ว ตอนนี้เรื่องความจำก็แย่กว่าเดิมนิดหน่อย อาจจะเพราะหนูไม่ได้กินข้าวเช้าด้วย เหนื่อยง่ายด้วยค่ะ ขึ้นบันไดสอง สามชั้นก็เหนื่อยแล้ว ไม่อยากอาหารด้วย บางวันนอนน้อย บางวันนอนมาก ถ้าเป็นตอนที่หนูอยู่กับเพื่อนแล้วหนูรู้สึกไม่ดี หนูก็หนีออกจากเพื่อนไปหาที่ร้องไห้คนเดียว แต่ถ้าเป็นอยู่ท่ามกลางคนมากๆหนูกลัวการอยู่คนเดียว ทั้งๆที่เมื่อก่อนการอยู่คนเดียวเป็นอะไรที่ปกติสำหรับหนู แต่ถ้าหนูอยู่บ้านอันนี้ก็อยากอยู่คนเดียวค่ะ หนูรู้สึกว่าไม่มีใครเข้าใจหนูเลย ไม่มีใครสนใจหนู เหมือนหนูเป็นอากาศ ไม่มีตัวตน อาการบางอย่างก็เป็นตั้งแต่ ม.3-ม.4 บ้างอย่างก็เพิ่งเป็นตอนม.5 เป็นติดๆกันมาเกือบสองอาทิตย์แล้วหนูอยากรู้ว่าอาการประมาณนี้ หนูเป็นอะไรคะ