อาการกลัวสังคม เก็บตัวมากขึ้น มีความคิดอยากฆ่าตัวตาย จากปัญหาชีวิตหลายๆอย่าง แบบนี้จะเป็นโรคซึมเศร้าไหม

หมอค่ะ คือหนูมีปมในอดีตที่เจ็บปวดมากค่ะ หนูท้องตอนเรียน อายุ 17 ที่บ้านไม่ยอมรับในตัวหนู ไม่ให้อภัยหนู ด่าว่าสารพัด หนูก็เข้าใจเขาเพราะหนูผิดเอง แต่เขาว่าหนูทุกครั้งที่มาบ้าน ว่าพ่อว่าแม่หนู ไล่พ่อหนูออกจากบ้านเพราะพ่อกินเหล้าแต่พ่อก็ให้เงินหนูใช้ตลอดคอยดูแลหนูตลอด คือกนูคิดว่าบางคำของเขามันรุนแรงมาก ขอให้ครอบครัวหนูพัง ขอให้ตกต่ำไปตลอดชีวิต ทุกคนมาบ้าน ก็มาด่าหนูแช่งหนู เพราะหนูทำเขาขายหน้า มีวันนึงหนูอยู่ในห้องเล็กห้องนึง โดยมีญาติพี่น้องเต็มบ้าน มาตะโกนด่า ตะโกนแช่ง จนหนูทนไม่ไหว อธิบายให้ใครฟังเขาก็ด่าหนูกัน ืำให้หนูเก็บอารมณ์ไม่อยู่บวกกับตอนนั้นท้องอยู่ด้วยค่ะ หนูเลยโวยวายปรี๊ดแตกออกมาเหมือนคนบ้า พอคิดได้ก็สายไปแล้ว แต่ตอนนั้นมันอึดอัดในใจมันบอกใครก็ไม่มีใครเข้าใจ มันทำให้เป็นปมในใจหนูมาก หนูรู้ว่าหนูผิดมาก แต่ทำไมต้องแช่งกันขนาดนี้ หนูไม่หลุดพ้นจากปมนั้นสักทีค่ะ ทุกวันนี้กลายเป็นกลัวสังคม กลัวคนเยอะชอบอยู่คนเดียว อยู่กับลูก ถ้าลูกดื้อมากหนูจะควบคุมอารมณ์ไม่อยู่เลยค่ะ สงสารลูกมากค่ะ กลายเป็นคนคิดเล็กคิดน้อย คิดเกือบทุกวัน วันไหนหนักก็จะอยากตายให้พ้นๆไป บางทีก็อารมณ์ดีเกินเหตุ บางทีก็เศร้าเกินเหตุทั้งที่ไม่มีเรื่องให้เศร้า ชอบกลับไปคิดถึงเรื่องตัวเอง ใครมาสะกิดปมจะเหมือนกลับไปเป็นใหม่หมด พยายามทำให้ตัวเองไม่เป็นอะไร แต่ฝืนมากค่ะ ฝืนจนบางทีมาร้องไห้ในห้องน้ำบ่อยมาก อธิบายพูดไปก็หาว่าหนูเลอะเทอะ แต่ไม่มาเป็นหนูไม่รู้หรอกค่ะ ตอนนี้รู้สึกเจ็บกับอดีต ฝืนได้ไม่กี่วันก็มาเป็น จนบางทีอยากไปพบจิตแพทย์มากค่ะ ว่าหนูต้องทำยังไงให้หายจากแบบนี้ หนูไม่อยากเป็นแบบนี้อีกแล้ว อยู่ดีๆอารมณ์ก็ดิ่งไปเอง ทั้งเหนื่อยทั้งท้อไปหมดเลยค่ะ ส่วนสภาพร่างกาย ตอนนี้ผอมมากค่ะ 35-36 กินแต่เบื่ออาหารมาก วันนั้นกินเยอะก็เยอะ วันไหนเบื่อก็เบื่อไปหมดเลยค่ะ ปวดหัวปวดท้องบ่อย จนที่บ้านบอกหนูเยอะเกิน เป็นบ่อยเกิน แต่หนูไม่ได้อยากเป็น มันเป็นเองค่ะ อ่อนเพลียบ่อย ปวดท้องบ่อย ท้องเสียบ่อยทั้งที่กินปกติ หนูเบื่อตัวเองมากๆเลยค่ะ หนูไม่อยากอยู่เลย แต่หนูก็สงสารลูกมากๆ แต่หนูคิดว่าตัวหนูเองคงไม่มีใครเขาต้องการขนาดนั้น หนูไม่อยากจะอยู่อีกแล้วค่ะ อยากไปให้พ้นสักที 😭