มีความสุขเวลาอยู่คนเดียว แต่จะไม่มีความสุขเวลาอยู่ร่วมกับคนในบ้านหรือเพื่อน ควรทำอย่างไร

ทุกครั้งที่หนูกลับบ้านหรืออยู่บ้าน หนูรู้สึกไม่มีความสุขเลย แต่เวลาที่หนูทำอะไรอยู่คนเดียวหนูจะมีความสุขดี เวลามีคนบ่นนู่นนี่นั่น หรือแอบพูดบ่นเบาๆ แต่หนูได้ยิน หนูก็เริ่มโมโห แต่หนูพยายามหายใจเข้าออกเพื่อที่จะไม่เถียงกับเขา บางครั้งหนูก็อดทนไม่ได้ หนูเลยเถียงเขากลับไป พอโมโหมากๆหนูจะชอบแอบไปร้องไห้ ถ้าไม่ร้องไห้หนูก็นั่งนิ่งๆทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกครั้งที่แม่สอนทำนู่นนี่ หนูก็จะฟัง แต่พอหนูไม่ได้ยินหรือไม่เข้าใจก็จะถามเขาไปอีกครั้ง เขาก็ชอบตะตอกใส่หนู หนูก็ได้แต่คิดว่าทำไมเขาต้องตะคอก ทั้งๆที่หนูก็พูดกับเขาดีๆ ยังๆม่ได้ขึ้นเสียงอะไรเลย เวลาหนูโดนแบบนี้หนูจะร้องไห้ตลอด หนูอยากอยู่กับเพื่อนมากกว่าคนที่บ้าน เข้าบ้านทีไรรู้สึกมีความผิดตลอด ที่รร.หนูจะมีเพื่อนที่สนิทอยู่6คน แต่จะมีคนนึงที่หนูสนิทมากๆ ตัวติดกันเลย เวลาหนูกลับบ้าน หนูจะแยกทางกับเพื่อนคนนี้ แล้วไปอยู่กับเพื่อนอีก6คนที่อยู่ในกลุ่มเดียวกัน มีอยู่วันนึง มีเพื่อนคนอื่นกลับด้วยแต่เป็นผญ.ประมาณ3-4คน เขาคุยเก่ง กลับบ้านวันนั้นหนูก็เหมือนอยู่คนเดียวเลยค่ะ ตอนแรกก็เดินอยู่ด้วยกันในกลุ่ม แต่สักพักหนูก็หนีออกมาเดินคนเดียว เพราะหนูรู้สึกว่าหนูไม่มีตัวตนในกลุ่มเลย หนูเลยเลือกที่จะหนีมาเดินคนเดียวดีกว่า เพื่อนก็ชอบถามว่าเป็นอะไร หนูจะชอบบอกว่าเปล่า ไม่ได้เป็นไร หนูบอกเพื่อนไม่ถูก หนูไม่รู้จะบอกเพื่อนยังไงดีว่าทำไมหนูต้องเดินออกมา หนูคิดว่าถ้าหนูเดินอยู่ในกลุ่มตอนนั้นหนูคงหงุดหงิดมากกว่านี้แน่ และไม่มีความสุขด้วย และเวลาอยู่กับเพื่อนที่ไม่สนิทหนูจะอึดอัดมากๆ อยากร้องไห้ตลอด จนหนูต้องไปพิมพ์ระบายกับเพื่อนว่าหนูรู้สึกยังไง