อายุ 19 ปี มีปัญหาทางการเงินที่บ้าน ร้องไห้ทุกวัน คิดอยากตาย ควรทำอย่างไร

สวัสดีคับ ผมเต้คับ อายุ 19 ปี ตอนนี้ไม่ได้เรียน จบ.ม.3 ตอนนี้ผมมีปัณหาเครียดมาก ปวดสุขภาพจิต เล่าเเบบนี้เลยล่ะกันนะคับ ตอนนี้มี เเม่ พ่อ พี่ ผม คือตอนนี้ผมพักอาศัยอยู่กับเเม่ เเล้วมีเเพลน อยากเรียนต่อ เเต่ติดปัณหา ผมไม่มีเงินเรียนต่อ ส่วนพ่อ เป็นราชการทหารคับ ส่วนพี่ชายผมเรียนอยู่คับ อายุ 24 เเล้ว เงินเดือนเเก 6500 จาก 22000 เพราะว่าไปกู้ไห้เเม่ผมทำกิจการเปิดโรงงานเเต่ ล้มละลายตอนหลังคับ ซึ่งผม ทำงานหาเงินช่วย พ่อ เเม่ ตั้งเเต่ อายุ15 ตอนนี้พึงออกงานมาคับ เมื่อ ธันวาคม ปี62 นี่เอง ช่วงนี้ผมปวด หาเงินไม่ได้ งานสมัครไปหลายที่ก็ไม่มีใครรับ ผมปวดหัว เครียดจัด **พ่อเเม่เเยกทางกันนะคับ** คือผมเครียดมาตั้งเเต่ อายุ 15-16 เเล้ว พี่ผมไม่เคยช่วยผมเเม้ครั้งเดียว เรื่องเงินผมไช้ของตัวเองอย่างเดียว ผมทะเลาะกับเเม่บ่อยมาก เเกชอบพูดว่า หางานทำได้รึยังช่วยค่าน้ำค่าไฟหน่อย คือผมตกงานมา งานมันไม่ได้ง่ายๆ บางทีเเกก็พูด บ่อยว่า มาเป็นภาระไห้เเม่ทำไม ไม่ไปอยู่กับพ่อมึงอ่ะ ผมก็น้อยใจ ผมผิดหรอ ทำผมมาจุดนี้คืออะไร ส่วนพี่ชายผม อยู่บ้านเล่นเกมสบายเลย ผมไม่รู้จะพูดไปยังใง วันนี้ผมนอนกึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่ ผมได้ยินเเม่พูดกับพี่ชายผมว่า ถ้าไอ้เต้ไม่ได้งานเร็วๆอยู่บ้านเฉยๆ เเม่จะไล่มันออกบ้านไปอยู่กับพ่อมันล่ะ ซึ้งผมได้ยินผม ร้องไห้เลย คงามคิดเดิมไปที่เกือบทำหลายทีคือ อยากฆ่าตัวตายไปซะ จะได้ไม่เป็นภาระใครอีก เรื่องฆ่าตัวตายผมคิดหลายรอบมาก ทำอะไรไม่มีความสุขเลย ผมไม่กล้าคุยกับพ่อเรื่องนี้ เพราะผมไม่อยากไห้เเก เครียด พ่อผมมีเเฟนใหม่เเล้วด้วย ผมนอนร้องไห้เกือบทุกคืน คิดทำร้ายตัวเองตลอด เเต่ฝืนไม่ทำ ผมคิดว่า ถ้าผมตาย ภาระก็ลดลง ผมไม่อยากอต่อ ยิ่งอยู่ยิ่งทรมาน ผมไม่ใหว ความรู้สึกผม ภายนอกยิ้มออก เเต่ภายในผมใจผมสล่ยมาตั้งนานเเล้ว หมดหวัง ไม่มีใครรัก เป็นตัวถ่วงครอบครัว อยากหนี อยากหลับยาวไปตลอดกาล เเบบไม่ฟื้นขึ้นมาอีกเลย