รู้สึกว่าพ่อไม่เข้าใจ ทั้งที่เป็นเด็กดี เชื่อฟัง ไม่ออกนอกลู่นอกทาง

วันนี้7/11/62 พ่อกลับจากทำงานพ่อว่าหนูบ่นไปเรื่อยๆ พ่อบอกหนูเป็นเด็กสอนไม่ได้ สอนยาก(ไม่ใช่ครั้งแรกที่พ่อว่าหนู) แต่หนูรู้สึกว่าหนูทำดีเท่าที่หนูจะทำได้แล้วนะคะ หนูอายุ15ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ออกบ้านตอนค่ำ ถ้าออกบ้านค่ำก็แค่ไปงานวันเกิดเพื่อนในหมู่บ้านหนูก็บอกตลอด หนูทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้เขาสบายใจ ไม่ให้เขาเป็นห่วงแล้ว หนูตั้งใจเรียนเกรดหนูก็ดีสูงสุดเลยก็3.87 ต่ำสุดก็3.56. หนูทำงานบ้านช่วยครอบครัว หนูไม่เคยเถียงพ่อ ไม่เคยขึ้นเสียงใส่พ่อ(น้อยมากที่จะขึ้นเสียง) ต่างจากแม่ที่หนูเถียงบ่อย อต่กับแม่หนูอยู่ด้วยแล้วสบาบใจ ต่างกับพ่อที่อยู่ด้วยแล้วกดดันมาก ทุกครั้งที่หนูไปเล่นกับเพื่อน กลับค่ำหน่อยหนูก็กลัวพ่อว่า กลัวพ่อด่า (แต่พ่อไม่ตีนะคะ ถ้าตีหนูคงจะเจ็บใจมากนี่แค่ด่าน้ำตาไหลทั้งคืน ได้แต่นอยร้องไห้เงียบๆในห้อง ) นี่เป็นครั้งแรกที่หนูหาที่ระบาย ทุกครั้งที่พ่อด่าหนูเก็บมาใส่หัว นอนร้องไห้ทุกครั้ง หนูคิดว่าพ่อหนูไม่เชื่อใจหนูเลย หนูจะทำยังไงดีให้พ่อเชื่อใจหนู หนูมั่นใจเลยว่าหนูจะไม่เป็นเกเร แต่ไม่มีใครเชื่อใจหนูเลย ด่าว่าหนู หนูจะทำไงดี เป็นเด็กซื่อสัตย์ก็ไม่มีใครเห็น เป็นเด็กเลวหรอถึงมองเห็นหนู หนูเหนื่อยกับการเป็นเด็กดีแล้ว หนูออกเที่ยวกลางคืนดีมั้ย เหมือนวัยรุ่นแถวบ้านเลยได้มั้ย หนูไปดื่มเหล้า ไม่กลับบ้านเลยมั้ย หนูทำดีแล้วมองไม่เห็นหนูถ้างั้นหนูเป็นเด็กเกเรนะ #หนูเหนื่อยไม่ไหวแล้วบ่อยแล้วนะที่ต้องอดทนกับเรื่องนี้ หนูจะไม่ทำให้ใครมั่นใจในตัวหนูแล้ว หนูจะไม่ทำเพื่อใครแล้วนะ คนที่คอยฟังเรื่องราวของหนูเขาก็ตายไปจะ2ปีแล้ว (ยายหนูเอง) หนูไปหายายดีมั้ย หนูคิดถึงยาย อยากกอดคนที่หนูรักที่สุดในโลก #ยายหนูคิดถึงยายมากนะ หนูร้องไห้หนักมาแล้วหนูพิมพ์ต่อไม่ไหวแล้ว. หนูขอบคุฯพื้นที่นี้ที่ทำให้หนูได้ระบาย.