ถูกลวนลามจากพ่อเลี้ยง มีปัญหาทำร้ายร่างกายตัวเอง รู้สึกกดดัน เกี่ยวกับการเรียน ควรทำอย่างไร

มันเริ่มขึ้นตอนอายุ11หนูมีอารมณ์โมโหง่าย ขี้หงุดหงิดรำคาญคนรอบข้าง จากที่เป็นคนช่างพูดก็กลายเป็นคนเงียบเก็บตัว ตอนเด็กๆหนูเห็นพ่อแม่ตบตีกันตลอดจนแยกทางกัน แม่แต่งงานใหม่หนูเลือกที่จะอยู่กับแม่ โดนพ่อเลี้ยงลวนลามตั้งแต่ป.6 ไม่กล้าบอกใครจนหนูขึ้นม.3 เขาพยามข่มขืนหนูแต่หนูเอาตัวรอดมาได้ เราเริ่มมีพฤติกรรมรุนแรงแม่ต่อว่าเราจนเราระเบิดว่าไอ้พ่อเลี้ยงนั่นพยายามข่มขืนเรา แม่ไม่ค่อยเชื่อเราด้วยซ้ำ แม่พาเราย้ายไปอยู่บ้านป้า เขาตามมาง้อแม่เราซึ่งไม่ได้ขอโทษเราเลย เขาสาบานกับแม่เราว่าจะไม่ทำอีก แม่พาเรากลับไปอยู่กับเขา เรานอนไม่หลับหวาดระแวงอะไรโดนตัวเรทนิดหน่อยจะสดั้งตื่น การเรียนเราแย่ลง ไม่อยากกลับบ้าน เขาลวนลามเราทุกครั้งที่มีโอกาส เราอดทนเพราะแม่เรามีลูกที่เกิดจากเขา ถ้าเรทบอกแม่ แม่ต้องพาเราหนีน้องกับแม่จะลำบาก เราสะอิดสะเอียนทุกครั้ที่เขาทำเป็นดีกับเรา บอกรักแม่เราทั้งที่ทำต่ำทรามกับเราไว้ เราเริ่มฟุ้งซ่าน ชอบทำร้ายตัวเองมีความสุขทุกครั้งที่เจ็บตัว มันหนักขึ้นเราเริ่มคุมตัวเองไม่ไหว เราโพสต์ด่าพ่อเลี้ยงในเฟสบุ๊คแม่ไปอ่านเจอ เรื่องมันใหญ่ขึ้น แม่ส่งเรามาอยู่กับน้า แม่คิดว่าเราสบายใจ แต่จริงๆเราต้องการกำลังใจ เราเริ่มใหม่เราเรียนม.3ใหม่ แม่โทรมาพูดกรอกหูตลอดว่าทำให้ดีนะ อย่าทำให้แม่ผิดหวัง เรากดดันกลายเป็นว่าเราเกลียดตัวเองทุกครั้งที่คะแนนออกมาไม่ดี เราบอกตัวเองว่าไม่เป็นไร แต่สมองเรามันเอาแต่พูดว่าทำได้แค่นี้หรอ โง่จัง เราร้องไห้ทุกครั้งที่ทำอะไรไม่ได้อย่างที่คาดหวัง เราเหนื่อยแต่เราหยุดไม่ได้ อยู่ๆก็มีความคิดว่าอยากหายไปจากโลกนี้ เรากลัวว่าเราจะฆ่าตัวเอง