อยากไปพบจิตแพทย์ แต่พ่อแม่ไม่เข้าใจ อยากฆ่าตัวตาย วางแผนแล้ว ควรทำอย่างไร

ที่หนูเรียกร้องให้แม่พาไปพบแพทย์ แม่ก็ชอบโยงเอาเรื่องดวงมาใส่"นี้ไงตัวเลขในชีวิตหนูมันทำให้หนูเป็นงี้ๆนะ" แล้วก็ชอบบอกว่าคนอื่นก็มีปัญหาเหมือน หนูเข้าใจค่ะ ว่าคนอื่นก็มีปัญหา หนูก็อยากช่วยเข้าไปคลี่คลายปัญหานั้น แต่ในเมื่อตัวหนูเองยังไม่สามารถฝ่าฟันปัญหาไปได้ หนูจะช่วยใครได้ ในวันนี้ที่หนูยังร้องขอความช่วยเหลืออยู่ ก็หาว่าหนูคิดไปเอง หรือว่าหนูคิดไปเองจริงๆคะ? "หรือว่าต้องถึงขั้นต้องตายจริงๆหรอ การฆ่าตัวตายของหนูมันไม่ใช่การประชดแต่มันไม่ไหวจริงๆ"(หนูอยากบอกกับผู้ปกครองแบบนี้) บางครั้งหนูก็ไม่พอใจแนวคิดคนในครอบครัวมาก รู้สึกว่าครอบครัวมีแต่คนที่มีอาการทางจิต ไม่ซึมเศร้า ก็ตรรกะป่วย ในวันนี้หนูร้องขอให้ช่วย ไม่ช่วย วันที่หนูเลิกร้องขอ อย่ามาเสียใจทีหลังละกัน เอ้าลืมไป ทั้งบ้านหนูก็ป่วยนี้หว่า อย่างมากก็คงคิดได้แค่ว่า หนูประชด อ่อนแอ แค่นั้น ไม่อยากอยู่ร่วมกับมนุษย์เลย ถึงหนูจะจิกกัด แต่หนูก็พยายามเข้าใจพวกเขานะคะ พยายามคิดว่าคนเราต่างกัน ทำตามทุกอย่างที่สั่งสอน เพื่อหนู เหอะ....ค่ะ ทุกอย่างที่ทำเพื่อหนู ของที่ควรให้ไม่ให้ ขออะไรก็ได้หมดค่ะครอบครัว ยกเว้นความเข้าใจ มีแค่หนูในโลกนี้หรือเปล่า ที่รู้สึกร้อนหนาวกับทุกอย่าง ไม่เห็นมีใครแคร์อะไรเลย หรือพวกเขาป่วยจริงๆนะ หนูอยากช่วยพวกเขานะคะ แต่ยังไงหนูก็รักษาตัวเองให้ได้ก่อน ตอนนี้หนูต้องพยายามควบคุมตัวเองมากๆเลยค่ะ ทั้งเรื่องทำร้ายตัวเอง เรื่องตาย หนูพยายามคุมสติสุดๆ ขนาดตอนนี้ยังมีภาพ การตายของตัวเองในสมองแล้วค่ะ ทุกอย่างจะทวีคูณ ก่อนที่จะเป็นรอบเดือน ปกติจะเป็นคนวิตกกังวล ประหม่ามากกว่าคนทั่วไปอยู่แล้ว จะคูณ2เข้าไปอีกค่ะ เหอะๆ หนูแค่มาระบายค่ะ เพื่อที่จะรักษาชีวิตนี้ต่อไปได้บ้าง อย่างน้อยหนูก็ไม่ได้ฆ่าตัวตายมาตั้ง30หลังจากวางแผนแล้วพร้อมจะทำ ขอบคุณนะคะ ที่มีพื้นที่แบบนี้ให้ ขอโทษที่อาจจะทำให้เป็นข้อความหรือกระทู้คำถามที่ดูไร้สาระค่ะ ตอนนี้หนูรู้สึกดีขึ้นนิดๆ แต่หลังจากนี้ ก็ไม่แน่ค่ะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่หมอก็สู้ๆนะคะ เพราะคนไม่ปกติก็มีเป็นปกติอยู่แล้ว <3